3 ผู้นำที่ยิ่งใหญ่ในยุคสามก๊ก อย่างโจโฉ เล่าปี่ และซุนกวน ถือได้ว่าเป็นยอดนักปกครองที่มีความสามารถทั้งบู๊และบุ๋น โดยมี
เป้าหมายสำคัญนั่นคือการประสบความสำเร็จในการปกครอง การสงคราม และการค้า ซึ่งหัวใจสำคัญที่ผู้นำทั้งสามมีเหมือนกันคือ “ความเป็นผู้นำ รู้จักใช้อำนาจ และยังเป็นนักบริหารที่มีกลยุทธ์รู้จักบริหารคนตามความสามารถ” ถือว่าเป็นคุณสมบัติของผู้นำที่ดี แม้ว่าทั้งสามจะเป็นผู้นำที่ประสบความสำเร็จเหมือนกันแต่บุคลิกและแนวทางในการปกครองนั้นต่างกันทำให้รูปแบบการทำงานและภาพผลลัพธ์ที่เราได้เห็นนั้นแตกต่างกัน “โจโฉ” เน้นอำนาจเด็ดขาด “ซุนกวน”เน้นการประนีประนอม ส่วน “เล่าปี่” เน้นคุณธรรมและความเมตตา ในทางเดียวกันหากเราซึ่งอยู่ในฐานะผู้ตามอยากได้ผลลัพธ์เช่นไรก็ขึ้นอยู่กับว่าจะเลือกเดินตาม “ผู้นำ” แบบไหน
โจโฉ
เป็นผู้นำที่มีลักษณะแบบผู้บริหารหรือ CEO ควบคุมการบริหารราชการแผ่นดิน เน้นใช้อำนาจสั่งการอย่างเด็ดขาด และเคร่งครัดต่อการรักษาระเบียบวินัยทางทหาร โดยเลือกหาที่ปรึกษาที่ชาญฉลาดไว้ระดมสมอง เสนอความคิดเห็น และเพื่อยืนยันสิ่งที่ตนคิดว่าถูกต้อง เพื่อเสริมความมั่นคงในแผนการที่ตนนั้นตกลงใจยิ่งขึ้น – เน้นทำงานแบบสั่งการ
ซุนกวน
เป็นผู้นำรุ่นใหม่อายุน้อยที่ต้องควบคุมขุนพลที่อายุและประสบการณ์มากกว่า รู้จักถ้อยทีถ้อยอาศัยโอนอ่อนผ่อนตาม รับฟังผู้อื่นที่มีประสบการณ์กว่าตน แต่บางสถานการณ์ก็มีความเด็ดขาด ด้วยเหตุนี้จึงสามารถซื้อใจและกลายเป็นที่ยอมรับ เน้นกลยุทธ์แบบตั้งรับโดยหมั่นฝึกฝนพัฒนากำลังก๊กของตัวเองให้พร้อมรับทุกการรุกรานและประสานหาพันธมิตรเพื่อความอยู่รอดปลอดภัย – เน้นกลยุทธ์แบบตั้งรับ
เล่าปี่
เป็นผู้นำที่มีเป้าหมายชัดเจนอีกทั้งมีบุคลิกสุภาพให้เกียรติคนทุกชนชั้นและปฏิบัติกับลูกน้องด้วยความรักใคร่เอ็นดู ความเอาใจใส่อย่างเป็นกันเองและไม่ถือตัว ยึดถือเอาคุณธรรมเป็นที่ตั้ง ซื้อใจคนด้วยการลงมือทำด้วยตนเองให้เป็นแบบอย่างแก่ทหาร เช่น ร่วมสาบานเป็นพี่น้องกับกวนอูและเตียวหุย แสวงหาปราชญ์ น้อมกายไปหาขงเบ้งด้วยตัวเองถึง 3 ครั้งเพื่อทาบทามมาทำงานด้วย ทำงานแบบเอาตัวเองลงไปลุย แต่ไม่ก้าวก่าย – เน้นกระจายอำนาจแล้วเป็นผู้ประสานงานมากกว่า
